42. Şura Suresi 14. ayet Süleymaniye Vakfı Süleymaniye Vakfı Meali

Ayrılığa düşmeleri, kendilerine bu bilgi geldikten sonra, birbirlerini kıskanmalarından dolayı oldu. Sahibinin, o belirlenmiş ecellerine kadar özgür bırakma sözü[1] olmasaydı hemen yargılanırlardı. Onlardan sonra Kitaba mirasçı olanlar ise kuşku içinde bocalayıp dururlar.
وَمَا تَفَرَّقُٓوا اِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَٓاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْۜ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ اِلٰٓى اَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْۜ وَاِنَّ الَّذ۪ينَ اُو۫رِثُوا الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَف۪ي شَكٍّ مِنْهُ مُر۪يبٍ
Ve ma teferreku illa min ba'di ma caehumul ilmu bagyen beynehum, ve lev la kelimetun sebekat min rabbike ila ecelin musemmen le kudıye beynehum, ve innellezine urisul kitabe min ba'dihim le fi şekkin minhu murib.
Ayetbul | Kuran Mealleri | Quran | Şura suresi 14. ayet

#kelimeanlamkök
1 ve ma ve وَمَا
2 teferraku onlar ayrılığa düşmediler تَفَرَّقُوٓا۟
3 illa başka sebeple إِلَّا
4 min مِنۢ
5 bea'di sonra بَعْدِ
6 ma مَا
7 ca'ehumu kendilerine geldikten جَآءَهُمُ
8 l-ilmu ilim ٱلْعِلْمُ
9 begyen çekememezlik بَغْيًۢا
10 beynehum aralarındaki بَيْنَهُمْ ۚ
11 velevla ve eğer olmasaydı وَلَوْلَا
12 kelimetun sözü كَلِمَةٌۭ
13 sebekat geçmiş سَبَقَتْ
14 min -nden مِن
15 rabbike Rabbi- رَّبِّكَ
16 ila kadar إِلَىٰٓ
17 ecelin bir süre أَجَلٍۢ
18 musemmen belirli مُّسَمًّۭى
19 lekudiye hüküm verilirdi لَّقُضِىَ
20 beynehum aralarında بَيْنَهُمْ ۚ
21 ve inne ve şüphesiz وَإِنَّ
22 ellezine ٱلَّذِينَ
23 urisu varis kılınanlar أُورِثُوا۟
24 l-kitabe Kitaba ٱلْكِتَـٰبَ
25 min مِنۢ
26 bea'dihim onlardan sonra بَعْدِهِمْ
27 lefi içindedirler لَفِى
28 şekkin bir şüphe شَكٍّۢ
29 minhu ondan مِّنْهُ
30 muribin kuşku veren مُرِيبٍۢ